ดร.นิเวศน์ ไม่เล่นหุ้น “เก็งกำไร” ไม่ใช้มาร์จิ้น ชี้กำลังปรับพอร์ต เน้นกระจายการลงทุน “ทั่วโลก”

ดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร นักลงทุนแบบเน้นคุณค่า ได้เผยแพร่บทความผ่าน www.settrade.com หัวข้อ บริหารหุ้น VS บริหารสุขภาพ ซึ่งในส่วนของการบริหารหุ้นมีความน่าสนใจอย่างมาก เพราะ ดร.นิเวศน์ ระบุว่า กำลังเปลี่ยนแปลงการจัดการลงทุนของผมครั้งใหญ่คือ  จะไปลงทุน “ทั่วโลก”  

โดยรายละเอียดในส่วนของการ บริหารหุ้น ดร.นิเวศน์ เปิดเผยว่า ในเรื่องของการลงทุนนั้น ผมคิดว่ามีความคล้ายคลึงกับเรื่องของสุขภาพในหลาย ๆ ประเด็น เริ่มตั้งแต่การที่ผมเชื่อว่า “โชค” มีผลต่อผลตอบแทนการลงทุนของผมค่อนข้างมาก 

ส่วนการจัดการหรือการบริหารการลงทุนนั้น แน่นอน ก็เป็นส่วนสำคัญ แต่เป็นประเด็นว่าเราจะ “ทำผิด” ไม่ได้ ถ้าทำผิดจากที่ควรเป็น  ผลตอบแทนอาจจะเลวร้ายหรือถึงหายนะได้  คล้าย ๆ กับเรื่องของสุขภาพที่ว่า  ถ้าคุณสูบบุหรี่  ต่อให้คุณออกกำลังและดูแลสุขภาพแค่ไหน  มันก็ไปไม่รอด

ความ “โชคดี” ของการลงทุนของผมคงอยู่ที่ว่า ผมได้เริ่มลงทุนในตลาดหุ้นไทยในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจไทยกำลังโตสุดยอดและบริษัทจดทะเบียนรุ่นใหม่ที่ขยายตัวขึ้นและเอาชนะบริษัทรุ่นเก่าที่กำลังถูกทำลาย โดยที่บริษัทผู้ชนะสามารถสร้างป้อมปราการปกป้องตนเองในระหว่างที่ธุรกิจขยายตัวขึ้นและกลายเป็น  “ซุปเปอร์สต็อก” หรือหุ้นที่มีค่ามาก  วัดจากค่า PE ที่สูงลิ่ว  และนั่นก็คือ  สถานการณ์ที่เรียกว่าเป็น “ตลาดหุ้นยุค VI” ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่แค่ผม  ที่โชคดี  แต่เป็นกลุ่ม “นักลงทุน VI” แทบทั้งหมด  ที่ทำผลงานการลงทุนติด “ระดับโลก” ในยุคนั้น

การบริหารการลงทุนของผมเองนั้น ก็คล้าย ๆ กับเรื่องของสุขภาพ ผมไม่ได้ทำอะไรซับซ้อน พูดง่าย ๆ ไม่มีสูตรลับหรือความสามารถพิเศษ  ผมแทบไม่เคยไป  “พลิกหินทุกก้อน”  เพื่อค้นหาหุ้นมหัศจรรย์  ผมไปเยี่ยมบริษัทน้อยมากและไม่เคยไปงาน Company Visit หรือพบผู้บริหารจดทะเบียนที่ตลาดหลักทรัพย์เลย ที่ทำตลอดก็คือการเดินช็อปปิ้งตามห้างและร้านค้าต่าง ๆ  เหมือนกับคนทั่วไป  เพียงแต่ผมจะคิดไปด้วยว่าสินค้านั้นเป็นของบริษัทจดทะเบียนไหน  และมันดีแค่ไหน  ราคาของหุ้นเป็นอย่างไร  ผมอยากจะเป็นเจ้าของบริษัทหรือไม่

ผมจะเลือกบริษัทหรือหุ้นที่ดีระดับต้น ๆ ของประเทศ  ที่ไม่มีใครสามารถแข่งขันได้และซื้อได้ในราคาที่ค่อนข้างถูก  คือค่า PE ไม่สูงเกินไปเทียบกับหุ้นทั่วไปในตลาดและในอุตสาหกรรมเดียวกัน  จำนวนบริษัทที่ถือก็ประมาณ 5-6 ตัวหลัก ๆ  เก็บไว้โดยแทบไม่ต้องทำอะไร  แต่ทุกไตรมาสก็ต้องคอยดูผลประกอบการและธุรกิจว่ายังดีขึ้นหรือดีเหมือนเดิมไหม  ถ้าใช่ก็ถือต่อไป  ถ้าไม่ใช่ก็อาจจะต้องเปลี่ยน แต่กรณีหลังนั้นมักจะเกิดไม่บ่อย  เพราะหุ้นหรือบริษัทที่ดีจริงนั้น  จะไม่แย่ลงง่าย ๆ 

ผมลงทุนระยะยาวมาก แทบจะตลอดชีวิต  ตลาดหุ้นจะขึ้นหรือลง ผมไม่ค่อยสนใจ ผมสนใจว่าหุ้นหรือพอร์ตของผมควรจะขึ้นมากกว่าลงนับเป็นรายปี  ผมสนใจว่ามูลค่าปันผลแต่ละปีของผมควรจะขึ้นไปเรื่อย ๆ ทุกปีแบบช้า ๆ  

ผมไม่สนใจที่จะเข้าไปเล่นหุ้น  “เก็งกำไร” ที่มักจะขึ้นลงแรงมาก บางทีเป็นเท่า ๆ  ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน ผมไม่สนใจที่จะใช้มาร์จินหรือการกู้เงินมาลงทุนซื้อหุ้น  ผมไม่ต้องการผลตอบแทนที่สูงมากในบางช่วงแต่ต้องเสี่ยงมากถ้าเกิดเหตุการณ์เลวร้าย

เป้าหมายการลงทุนของผมก็คือ  ได้ผลตอบแทนปีละ 10% แบบทบต้นในช่วงที่เข้าตลาดหุ้นใหม่ ๆ แต่ในระยะหลังนี้ผมคิดว่าน่าจะลดลงเหลือ 7% เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจของไทยถดถอยลงมาก  และบริษัทจดทะเบียนก็โตช้าลงมากหรือแทบไม่โตเลย

ว่าที่จริงผมกำลังเปลี่ยนแปลงการจัดการลงทุนของผมครั้งใหญ่คือ จะไปลงทุน “ทั่วโลก” เนื่องจากตลาดโลกของการลงทุนเปิดกว้างมา  นักลงทุนแทบทุกคนก็สามารถไปลงทุนได้  บางที อีกซัก 10 ปี  ผมคงมาเล่าได้ว่าผมจัดการอย่างไรและผลลัพธ์คืออะไร